Nagising akong malabo pa yung mga mata ko sa puyat. Kaya ayokong nagpupuyat pag naguuwi ako ng trabaho eh. Napuyat ako ng walang natatapos ni isa sa mga reports.Hinilot ko yung ulo ko kahit alam kong di naman tatalab sakin yun kasi super stressed na ko.Katinko please!!!I managed to reach the office with 10 minutes spare. Sa wakas hindi ako late."YOU'RE LATE!" isang malakas na boses ang sumampal sa akin ng katotohanan. Late nga ba ko?Pero 7: 51am palang, 8 am pasok ko.Pagangat ko ng tingin, nakatayo sa may pinto ang team leader ko."Come on, Kai. I still have 9 minutes left be
"Let's end our relationship."Bigla niyang sinabi sa akin habang kumakain kami sa paborito naming restaurant. Robin has been my boyfriend for 3 years now. Mahabang panahon narin kung tutuusin.Sa loob ng tatlong taon, nakita niya lahat ng failures ko. Mawalan ng trabaho, bumagsak sa interviews, at pati ng maiwan ako ng parents ko when they both died in a car accident 2 years ago.Maybe because he was so fed up with how miserable my life is."Nagbibiro kaba, hon? Ang sarap ng pagkain natin oh. Let's enjoy it." Pinilit ko kumain ng normal pero alam kong nangangatog na ang mga kamay ko. Nanlalamig na ang buong katawan ko at hanggat maaari wala na kong marinig na kahit anung tunog or salita.