Pinisil ni Sabrina ang pisngi ng kanyang anak pero wala siyang lakas para gawin ito. Kahit pa mayroon siya, hindi niya magagawa dahil hindi niya ito kakayanin. Habang hinahaplos niya ang pisngi ni Aino, niyakap niya ito at walang tigil na umiyak."Anak ko... sa wakas, nakabalik na ako sa iyong tabi. Hindi ko pababayaan ang iyong kapatid at iwan sa labas. Hindi na mauulit ang mga pagkakamali ng iyong ama at lola. Simula ngayon, kailangang magkasama tayong apat sa buhay at kamatayan. Magkasama tayong lahat!" sabi ni Sabrina habang lumuluha, patuloy lang siya sa kanyang pag-iyak habang nagsasalita.Ang pamilyang tatlo, kasama na ang bagong silang na sanggol sa kanilang kaliwa, ay magkasama at mahigpit ang hawak sa kamay ng isa't isa. Nagtinginan sila at ngumiti.Hindi nagtagal si Sabrina sa ospital. Dalawang araw lamang siya roon bago siya pinauwing magaling. Sa natural na paraan siya nanganak at hindi malaki ang naging sugat, kaya't mabilis ang kanyang paggaling. Pinauwi siya mula sa

Gumawa si Rose ng malalaking sakripisyo para sa karera ng kanyang asawa at para din sa pagpapalawak ng teritoryo ng pamilyang Ford. Sapat na ang kanyang pagtitiis! Ano pa ba ang gusto niya mula sa kanya?Lalong naging miserable at puno ng hinanakit ang tono ni Sebastian. "Ang iyong pagtitiis at pasensya ay nagmula sa iyong sariling makasariling ideya. Ang iyong pagtitiis ay nagmula sa pakinabang ng iyong pamilyang Ford. Sa iyong pagtitiis at pasensya, nakamit mo ang respeto mula sa buong pamilyang Ford. Nakamit mo ang buhay ng aking ama! Ngunit paano naman ang aking ina? Ang aking ina ba ay kaaway mo? Bakit mo siya gustong saktan ng ganun?"Natigilan si Rose. Wala siyang masabi."Ikaw lamang ang nag-alay ng iyong pagtitiis at iyong kabutihan habang ang taong tunay na tumulong sa pagpapalawak ng teritoryo ng pamilyang Ford ay ang aking ina! Ngunit, ano ang nakamit ng aking ina mula rito? Ikaw mismo ang nag-set up para akitin ng iyong asawa ang aking ina! Kung hindi dahil sa iyong mga

Kinailangan kong magtiis ng kahihiyan at isakripisyo ang aking kaligayahan para hayaan kang makipagrelasyon sa maliit na prinsesa ng Star Island. Para saan ba lahat ng ginawa ko? Sean Ford, pagbulay-bulayin mo ito sa iyong konsensya. Para saan ang lahat ng ito? Noong panahong iyon, may pagpipilian ka pa ba? Naisip mo ba ang laki ng sakripisyong ginawa ko? Pero kahit na, para iligtas ka at ang pamilya Ford sa kapahamakan, tinanggap ko pa rin ang relasyon mo sa kanya. Ngunit, nabuntis mo siya!Sa puntong iyon, pagod na pagod na si Rose. Bumuntong-hininga siya at nagsalita nang mas mabagal, na para bang wala na siyang lakas. "Sean Ford! Kung hindi ko ginawa ang desisyong iyon, baka wala ka na ngayon, pati na ang Ford Group. Tinahak ko ang landas na iyon at hindi lang ako ang kailangang makisama sa ibang babae, namatay pa ang aking mga anak sa kanilang kasagsagan! Gaano pa ba kalungkot ang dapat kong maranasan sa buhay ko? Ano ang kasalanan ko? Sean, naisip mo ba kung gaano kalaki ang awa

"Kung wala akong konsensya at kung kagaya ako ng sinasabi mong isang matandang babae na walang konsesnya, eh bakit gustong-gusto ako ng lolo at lola mo?”Nagpakawala ng mapanuyang halakhak si Sebastian. Biglang naging seryoso ang kanyang mukha. "Pagdating sa konsensya, wala akong magagawa kundi punahin ka, Rose Quinton! Kung puro galit ng nakaraang henerasyon ang nasa atin, paano na ang anak kong babae? Anim na taon pa lang si Aino! Akala mo ba'y hindi ko alam o hindi ko nakikita? Habang dito ako'y nagluluksa, paulit-ulit mong pinaplano sa iyong kwarto na patayin ang aking anak, 'di ba? Anuman ang ginawa mo sa akin at sa aking ina, kailanman hindi ko ninais na ipahamak ka. Sa huli, patay na ang iyong mga anak at gusto ko sanang magkaroon ng kasama ang aking ama sa kanyang natitirang mga taon. Kaya hindi kita hinanakit sa pitong taong paghawak ko sa Ford Group. Pero hiniling mo ito... Sa palagay mo ba may karapatan ka pang humingi ng awa sa akin?"Biglang napaupo si Rose at bagsak sa

Sapat na para sa kanya na sa sandaling iyon, pinagbigyan niya ang kanyang buhay. Hindi na mahalaga kung ano ang dahilan sa kanyang puso kung bakit niya ito ginawa. Marahil ay dahil naranasan niya ang lambing at ganda ng isang tao, o ang kadalisayan at kabutihan nito, o marahil ang likas na marangal na ugali at kagandahan? Kailangan niyang lumayo muna at magtago. Kailangan niyang hayaang ilabas muna nito ang galit bago siya makapagplano ng susunod na hakbang.Tulad ng isang kriminal na nakaligtas sa kamatayan, halos tumakbo si Maysun palabas ng Ford Residence na nagmamadali. Pagkalabas niya, nakita niya ang isang kotse sa labas.Nakatayo ang driver sa entrada. "Miss Kemp, sumakay na po kayo sa kotse.""Kayo po ay…" nagtataka si Maysun."Si Mister Yates po ang nag-utos na sunduin kayo para dalhin sa paliparan," sabi ng driver.Mister Yates? Kaagad na pumasok sa isip ni Maysun si Kingston Yates. Si Kingston ay personal na bodyguard ni Sebastian. Kung si Kingston ang nag-utos na sundu