Tiningnan ni Yasmine si Emma na para bang gusto nitong ipagtanggol ang sarili. "Miss Poole, paano niyo nakuha ang marurumi niyang litrato?"Nagpaliwanag si Emma, "Nagkaroon siya ng kaugnayan sa boyfriend ko dati. Pagkatapos kong ungkatin ang nakaraan niya, nalaman ko na nagkaroon din siya ng kaugnayan sa iba pang mga lalaki. Dahil lang sa sandatang ito kaya ko siya nagawang paalisin. Nang malaman ni Sabrina na meron akong kopya ng mga litratong ito, hindi na siya nagtangka pang akitin ang boyfriend ko. Mukhang bumaba na rin ang standard niya ngayon at ang punterya niya na ay ang mga taong tulad mo."Pagkatapos na pakinggan ang mga salita ni Emma, lalo pang nagalit ang mama ni Carol. "Sabrina! Ang asawa ko ay hindi man ang pinaka mayaman at makapangyarihang tao sa siyudad, pero hindi ko papayagan na akitin mo siya. Miss Poole, pakibigay na po sa akin ang mga litrato. Gagamitin ko ang mga ito para sirain siya at para ipaghiganti ka rin! Wag kang mag-alala Miss Poole, alam kong importan

"Nasa Poole residence ka ba?" nagsimulang magtanong si Sabrina.Hindi siya sinagot nito, at nagtanong pabalik si Sebastian, "Nasaan si Aino?""Kakatulog niya lang," sagot ni Sabrina.Pagpapatuloy niya, "Alagaan mong mabuti si Aino, babalik ako sa lalong madaling panahon. Sabihin mo sa kanya na pasasalubungan siya ng Daddy niya ng isang truck ng laruan!""Sige.""Okay...okay ka lang ba?" biglang nagtanong si Sebastian.Bakit niya tinawagan si Sebastian ng dis oras ng gabi?Isang minuto lang ang nakalipas, pinapanuod niya ang surveillance recording para makita ang sitwasyon sa bahay.Nakita niya na napaka masunurin ni Aino, bigla bigla na lang siya nagtatanong sa mama niya. Nagdala ng ngiti sa mukha niya ang pagnuod niya sa mga lente kay Aino na kung umasta ay matanda na.Naisip ni Sebastian sa sarili niya na ang pagkakapareho ng personalidad nila ay kataka-taka.Tapos, nung makita niya na sinusubukan nang patulugin ni Sabrina si Aino, pinatay niya na ang video.Gusto niya san

Ang aroganteng boses ni Emma na tila wala ring pag-aalala ay narinig sa kabilang linya. "Sabrina, nakakain ka na ba?"Binaba ni Sabrina nang saglit ang phone niya at tumingin sa anak niya na kakatapos lang inumin ang isang baso niyang gatas. Mahina niyang sinabi, "Aino, kailangan ko lang sagutin ang tawag na 'to, pumunta ka muna sa damitan at pumili ka ng jacket na gusto mo. Ipakita mo sa akin pagkasuot mo. Okay baby?""Okay po! Kaya ko naman yan gawin nang mag-isa." Nung wala sa bahay ang papa niya, pwede nang iwanan si Aino, na parang isang maliit na matanda. Walang dapat alalahanin ang mama niya sa kanya.Pagkatapos na panoorin ang anak niyang tumatalon talon papunta sa damitan, kinuha ulit ni Sabrina ang phone at nagpatuloy sa tawag. "Emma, nakaisip ka siguro ng mas magandang paraan para guluhin ako, tama ba?"Sumagot si Emma nang nakangiti, "Matalino ka ngang babae."Nagpatuloy si Sabrina, "Gusto mo ba si Sebastian?""Anong bang sinasabi mo dyan?!" biglang nagalit nang sobra

Sinulyapan ni Sabrina ang babae sa kanyang harapan at tinanong, “Ano pong problema, Tiya Lewis?”Si Tiya Lewis, na mukhang sobrang sumalangsang, ay agad na nabalisa, “Ang pahayagan na ito, paano nila nababalita ang anumang bagay na walang katotohanan?! Paninirang-puri ito!”Agad na inabot ni Sabrina ang dyaryo sa kamay ni Tiya Lewis at mabilis na pinagmasdan ito. Nang nakita niya ang sinasabi ni Tiya Lewis, napatigil si Sabrina. Samantala, sa ospital ng syudad Kidon, kakatakas lamang sa kamatayan ng matandang punong Shaw. Mula sa pagsisikap ng mga doktor, mabuti na ang kalagayan ng matandang lalaki ngayon. Sa katotohanan, inatake lamang siya sa puso kagabi pagkatapos niyang marinig ang tawag sa telepeno ni Sebastian kay Sabrina, na siyang kinagalit niya. Gamit ang masulong na medisinang pasilidad ng Kiddo City Military Regional Hospital, ilang oras lamang bago gumaling ang matanda at nagsimulang kumain ng maayos. Gayunpaman, sa mga oras na iyon, maraming mga tao ang nagtipon-

Naka-silent ang phone ni Sabrina. Sa mga oras na iyon ay mayroon siyang pribadong usapan kasama ang tagapangulo ng kindergarten sa kanyang opisina. Tanaw ang tahimik pero mukhang taimtim na babae sa kanyang harapan, ang tagapangulo ay hindi naglakas loob na magsabi ng salita. Gayunpaman, nagdesisyon na siya na hilingin kay Sabrina na ilipat ang kanyang anak sa ibang kindergarten kahit bago sila magkita sa opisina. Tsaka, ang bidyo niya na nakahubad sa bisig ng lalaki ay mag-iiwan lamang din ng bakas sa reputasyon ng paaralan. Pero, bago siya makapagsalita, inunahan siya ni Sabrina. “Tagapangulo! Gusto kong magkaroon ng isang salita sa iyo!”“Oh!” ngumiti ng sarkastiko ang tagapangulo. “Ina ni Aino, gusto mo bang ilipat ang anak mo sa ibang kindergarten?”“Hindi!” maikling tugon niya. Napaatras ang tagapangulo sa kanyang sagot. Matapos niyang ikolekta ang kanyang iniisip, prangka niyang sinabi, “Wala na dapat tayong pag-usapan. Ina ni Aino, walang karapatan ang eskwelaha