Home / All / Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont / Kabanata 17 Handang Isakripisyo ang Sarili para sa Kanya
Kabanata 17 Handang Isakripisyo ang Sarili para sa Kanya
Author: Lemon Flavored Cat
Ngayon lang natandaan ni Arianne Wynn na ngayon pala ang campus function event at darating din ngayon si Mark Tremont…

Hindi pa siya umuwi simula noong araw na iyon. Anong mararamdaman niya kapag nakita niya ngayon si Mark Tremont?

Sa isang saglit, binalot ng emosyon ang puso ni Arianne.

"May… sinabi ka ba sa kanya?"

Hindi napansin ni Tiffany Lane ang tuliro niyang kaibigan.

"Wala naman. Pero nagreklamo ako sa kanya tungkol sa kuya mo. Epal kasi yung kuya mo, eh!"

Walang masabi si Arianne.

Kaya pala ang galit ni Mark Tremont sa kanya ay parang sumabog na bulkan – este, parang iceberg na sumira sa titanic…

Sumama siguro ang loob ni Mark Tremont habang sinusumpa siya ng harap-harapan ni Tiffany.

Sa isang saglit, umalingawngaw ang mga sigaw at tili mula sa baba. Sumabog ang adrenaline ni Tiffany, kaya hinila niya si Arianne at tumakbo sila papunta sa baba ng school. "Nandito na si Mark Tremont! Puntahan natin siya!"

Kinabahan si Arianne dahil hindi niya alam kung paano haharapin si Mark Tremont.

"Tiff, bitawan mo ko… mauna ka na, hindi ko siya pupuntahan…"

"Ari, malaki ang tinulong siya sayo. Kailangan mo siyang pasalamatan!" Nadismaya si Tiffany kay Arianne, habang hinila niya ito pababa.

Si Arianne Wynn, na gustong umiwas sa lalaking iyon, ay napahinto nang makita niya kung ang taong nasa harapan niya.

Naglalakad sa direksyon na iyon si Mark Tremont at sa likod niya mga guro at estudyante na sumusunod sa kanya.

Saktong-sakto sa kanya ang kanyang tailored suit. Contrast sa kanyang balat ang inky black shade, mas lalo siyang pumuti dahil dito, at bumagay pa ang ngiti sa kanyang bibig.

Kahit saang lugar pa siya pumunta, namumukod tangi siya.

Tinulak ni Tiffany sa harap si Arianne na tuliro. "Mr. Tremont, salamat sa ginawa mo. Hindi magaling magsalita si Arianne. Ako na mismo ang nagpapasalamat sayo, para sa kanya."

Ayaw tingnan ni Arianne Wynn ang mukha ni Mark Tremont. Mahigpit niyang hinawakan ang kanyang damit para pakalmahin ang sarili niya.

Lumapit ang nag-bow sa harapan niya si Mark Tremont. "Mas maayos na ang itsura mo. Mukhang gumagaling ka na."

Nakita ni Tiffany na hindi sumasagot si Arianne, kaya sinagi niya ang kanyang balikat sa kanyang kaibigan. "Uy, kinakausap ka ng nakakatanda sayo…"

"Salamat…" hindi na nakaiwas pa si Arianne kay Mark Tremont. Nakita niya ang mahinhin na mga mata ng lalaki sa kanyang harapan.

Hindi namalayan ni Arianne na bumilis ang tibok ng puso niya.

"Walang problema, see you." Maingat niyang tinapik ang balikat ni Arianne, isang normal na gesture mula kay Mark Tremont. Pero nabulabog si Arianne sa sinabi niyang "see you."

Nakikita niya na ang mangyayari pagkauwi niya.

Sa isang saglit, isang lalaking naka-cap ang mabilis na tumakbo papunta sa likuran ni Mark Tremont. Sa anggulo ni Arianne, napansin niya ang kutsilyo na hawak ng lalaking iyon.

Nanlaki ang mga mata niya at bigla niyang tinulak palayo si Mark Tremont. Dahil dito, siya ang nasaksak ng lalaking iyon.

Sumigaw ng malakas si Arianne at tumalsik ang kanyang dugo sa mukha ni Mark Tremont. Nagulat siya ng saglit, pagkatapos ay sinapak niya ang lalaki at hinila niya papunta sa kanya si Arianne.

“Ari!”

Mabilis na pinigilan ng campus security ang kriminal habang si Mark Tremont ay nagmadaling tumakbo sa labas ng gate habang buhat niya si Arianne.

Naisip ni Arianne na punasan ang dugo sa mukha ni Mark Tremont.

Clean freak si Mark Tremont, kaya baka nadudugyutan siya sa dugo na nasa mukha niya – nakasimangot pa kamo siya...

Nagblack-out si Arianne bago pa makaabot ang kamay niya sa mukha ni Mark Tremont.

Mukhang handang pumatay ng tao si Mark Tremont habang naghihintay siya sa corridor sa labas ng emergency ward.

Nakakatakot ang itsura niya kaya walang kahit sino ang nagtangkang lumapit sa lalaking ito.

Nanginginig naman sa kanyang tabi ang dean. Hindi naisip ng dean na magkakaroon ng aksidente sa bawat pagkakataon na bumisita si Mark Tremont sa campus nila.

"Mr. Tremont… malaking aksidente lang ito. Sinabihan ko na sila na imbestigahan ang kriminal na 'yon. Sisiguraduhin ko na ibibigay sa kanya ang angkop na parusa!"
Continue to read this book for free
Scan the code to download the app

Latest Chapter

  • Kabanata 1901 Ang Ilaw Sa WAKAS Ng Walang Hanggan

    Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang

  • Kabanata 1900 Lumipad Papalayo Sa Dilim Ng Gabi Ang Uwak At Naiintindihan Na Hindi Siya Kailanman Nabibilang Sa Mga Puti At Ginto

    Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si

  • Kabanata 1899 Hindi Pala Ako Lumilipad Kasama Nila Bumabagsak Pala Ako Mag-isa

    Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n

  • Kabanata 1898 Talagang Naiiba Na Parang Isang Uwak Sa Gitna Ng Mga Puting Sisne

    Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab

  • Kabanata 1897 Ang Pagbabalik Ng Reyna

    Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka

  • Kabanata 1896 Nagising Na Ang Mama Mo

    Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka

More Chapter
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on MegaNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
Scan code to read on App