Hindi nagpapatalo si Jonathan. Pagkatapos kumuha ng isang herb, kailangan niya lang ng ilang segundo para matukoy ito. Nang kumuha siya nang ilan na may mahina o walang amoy, simple njya itong isinantabi at nagpatuloy. Marami ang nanuod nang maigi. Kinakabahan ang mga emcee. Basa ng pawis ang mga palad ni Thea. Hindi nagtagal, lumipas ang sampung minuto. “Time’s up.”Nang marinig ito, huminto sina James at Jonathan. Tinanggal nila ang piring nila. Habang nakatingin kay James, kampanteng ngumiti si Jonathan. "Ngayon, imbitahan natin ang mga judge sa stage para tiyakin ang resulta." Pagkatapos magsalita ng emcee, maraming dalubhasang doktor ang kaagad na umakyat sa stage. Ang una nilang sinuri ay ang mga sagot ni Jonathan. Hindi sila nagtagal na matapos na markahan ang mga sagot niya. Sa loob lang ng sampung minuto, nakakuha siya ng pitomput walong tamang sagot. Pagkatapos ay si James naman. Pagkatapos makita ang ilang dosenang sagot, kumunot

Mahaba at manipis ang mga binti niya. Nakakaakit ito sa mga mata. "Wow… Ang ganda niya…" "Ang konti ng damit niya. Diyos ko…" "Ako na ang number one fan niya! Nahulog ako sa kanya."Nagwala ang madla sa sabik at sigla. Habang hawak ang mic, namula ang mukha ni Delilah habang sinabihan niya ang madla. "Ang totoo, hindi pa ako nagsuot nang ganito kaigsi noon. Kahit noong nagsho-shoot kami, likod ko lang ang naipakita ko. Pero tungkulin ko na tumayo hindi lang para sa mamamayan ng Sol, kundi pati rin sa Solean Medicine na pinasa ng mga ninuno natin at pinanatiling buhay hanggang ngayon." "Kaya sana wag niyong isipin na ginagawa ko lang to para magpapansin." Nang marinig ito, tumawa nang malakas ang madla. Hindi napigilan ni Thea na tignan ang katawan ni Delilah. Nakakaakit ang katawan niya at ang mukha niya ay napakaganda. Hindi napigilan ni Thea na ikumpara ang sarili niya kay Delilah. Samantala, may seryosong ekspresyon si Jonathan. Bumulong si Lucas sa ta

Bakit niya kailangan ibuwis ang buhay niya para lang sa isang bagay na wala naman siyang kinalaman? Ang mga bigatin na nanonood sa ilalim ng stage ay nanatiling tahimik. Wala sa kanila ang lumapit para ipahiwatig ang kanilang opinyon tungkol sa bagay na ito. Pati si Jay ay walang sinabi. “Lolo, may masama bang mangyayari?” Aligagang tanong ni Christine. “Ang kakayahan ni Jonathan sa medisina ay mas magaling pa kaysa sa sayo. Kapag sinabi niya na walang lunas sa kanyang lason, totoo yun.” Na may madilim na ekspresyon sa kanyang mukha, umiling si Jay. “Hindi ko alam.” Iminungkahi ni Christine, “Hindi ba dapat pigilan na natin to? Magkakagulo ang lahat kapag talagang may namatayLalo na, ang buong bansa… Hindi… Ang buong mundo ay pinapanood ito ngayon.” Gusto na ni Jay na tapusin ang kalokohan na to. Subalit, ang kanyang pride ang pumipigil sa kanya. Ang pagpapahinto sa kompetisyon ay katumbas na din ng pagsuko. Nangangahulugan ito na kinikilala nila ang Goryeon Medicine bila

”Inumin mo.” Tiningnan ni James ang nag-aalangan na Delilah. Huminga ng malalim si Delilah. Pagkatapos, ininom niya ang baso ng tubig sa isang lagukan lang. Mapait ito. Sa sandaling nilunok niya ang tubig, naramdaman niyang humapdi ang kanyang lalamunan. Sobrang sakit nito. Sa loob lamang ng maikling oras lang, ang makinis niyang balat ay namula. Thud! Bumagsak ang baso sa lapag. Bumagsak si Delilah sa stage. Habang hawak ang kanyang lalamunan, nangisay siya sa lapag. “Ang sakit! Tulong! Sobrang sakit! Mamamatay na ko!” Mabilis na yumuko si James. Hinawakan niya ang pulso nito para kuhaan ito ng pulso. Pagkatapos, inobserbahan niya ang ekspresyon nito at binuksan ang talukap ng mga mata nito. Ang buong proseso ay inabot lamang ng tatlumpung segundo. “Tulungan niyo siyang tumayo at hawakan niyo siya ng maigi.” Mabilis na utos ni James. May ilang babaeng staff ang kaagad na lumapit kay Delilah at hinawakan ito ng maigi. Tumayo si James at kumuha ng ilang karayom

Ang matagal ng nawawalang maalamat na medical art na ginawa ni James ang gumulat sa lahat ng mga doktor. Kabaliktaran sa mga doktor na nakatuon ang kanilang atensyon sa mga ginagawa ni James, ang mga tao ay nasiyahan sa nakita nila. Sa tingin ng mga tao, ang buong nangyayari ay kawili-wili at kapanapanabik—lalo na nung binuo ng mga pilak na karayom ang salitang ‘apoy’ at ‘yelo’ at kung paano magkasalikop ang mga ito sa isa’t isa. Nagulat silang lahat sa kanilang nasaksihan. Ang buong proseso ay tumagal lang ng ilang segundo. Makalipas ang ilang oras, ang Needle of Fire at ang Needle of Ice ay pinatay ng maitim na dugo. Maingat na tinanggal ni James ang mga karayom. Sa pamamagitan ng Needle of Yin and Yang, ilan sa mga lason na nasa katawan ni Delilah ay lumabas. Subalit, hindi pa tapos ang kalbaryo niya. Pagkatapos nito, nilingon niya si Thea. “Damitan mo siya.” Maingat na dinamitan ni Thea si Delilah. Inutusan ni James si Delilah, “Humiga ka.” Pagkatapos, sa tu