Home / All / Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont / Kabanata 9 Bumalik na si Mark Tremont!
Kabanata 9 Bumalik na si Mark Tremont!
Author: Lemon Flavored Cat
Pinasa na nila ang kanilang mga assignment, napangiti ang instructor habang tinitingnan ang drawing ni Arianne.

"Si Mark Tremont ang drawing mo, huh? Mahinhin ka pero pareho ka rin pala sa ibang mga babae. May mga kaklase ka na si Mark Tremont rin ang drawing nila, pero sa'yo ang pinakamaganda. May reference photo ka? Gusto kong makita."

Papunta na sa 30's ang edad ng babaeng instructor. Walang siyang asawa at mainitin ang ulo nito, may gusto rin ito kay Mark Tremont, araw-araw niyang pinag-uusapan si Mark Tremont sa ibang mga estudyante.

Umiling si Arianne Wynn. "Wala akong reference photo…"

Nagulat ang instructor.

"Ang linis pagkaka-drawing mo sa kanya. Base ito sa imagination mo? Nakita mo na ba siya ng personal? Dali na, ibigay mo sa akin ang photo. Yung drawing mo… nakaupo lang siya sa bahay niya? Wala akong nakita na litrato na ganito sa internet. Saan mo 'to nakuha?"

Hindi na kaya ni Tiffany na pigilan ang sarili niya. "Anong kaguluhan 'to? Sinabi niya na nga na walang siyang photo, 'di ba? Magaling talaga mag-drawing si Arianne, hindi mo ba kilala ang mga estudyante mo?"

Kaharap ng instructor ngayon ang mga estudyante na mula sa mga importanteng pamilya sa kanilang lugar, kaya kailangang isipin ng instructor ang gagawin niya, lalo na't kaharap niya ang tulad ni Tiffany Lane na mula sa makapangyarihang pamilya.

"Okay, okay. Alam kong kaibigan mo siya. Hindi ko na kailangang makita ang photo, okay?"

"Paano mo nagawa 'yan? Nakita mo na ba ng personal ni Mark Tremont? Isang beses ko palang siya nakita, sa isang party. Mukhang pinapantasya mo rin ang ideal man ng bansa, hehe…" tinanong ni Tiffany si Arianne pagkatapos ng klase.

Nanatiling tahimik si Arianne, hindi niya pinapantasya si Mark Tremont.

Bakit pa siya mag papantasya kung araw-araw niyang nakikita ang lalaking ito at nasa isang bubong pa silang dalawa?

Nagawa niyang iguhit si Mark Tremont dahil nakatatak siya sa isip ni Arianne.

Hindi na siguro makakatakas si Arianne sa sakit na dinulot ni Mark Tremont sa buhay niya.

"Ari, nabalitaan ko na pupunta si Mark Tremont sa campus event natin ngayong taon. Hindi na nakakapagtaka, malaki ang naiambag niya sa school. Tama lang na inimbitahan siya ng school." Sabi ni Tiffany kahit na sanay na siya sa katahimikan ni Arianne.

Nangyayari ang campus event kada semester, bago maganap ang winter at summer break.

Matumal na programs at mga usapan na hinanda ng school ang nangyayari kapag campus events.

Twenty-one days na lang ang at campus event na. Sa araw na iyon, nakabalik na si Mark Tremont mula sa kanyang business trip.

"Ari, wala tayong klase mamayang hapon. Gala tayo. Mag ice-skating tayo. May alam akong bagong ice-skating rink. Masyadong malayo ang ski field, dalhin na lang kita doon sa holiday," nag-suggest si Tiffany kay Arianne nang makita niyang naghahanda nang umalis ang kanyang kaibigan.

Napakunot si Arianne. Nag-alala siya na baka bigla na namang umuwi si Mark Tremont.

Hindi na siya mapapatawad kaagad ni Mark Tremont kapag nahuli siyang umuwi siya ng late.

"Ano? Tara na, punta tayo doon." Iwinagayway ni Tiffany ang kanyang kamay.

Umiling si Arianne sa kanyang kaibigan, "Hindi pwede, kailangan ko nang umuwi."

Kumapit si Tiffany sa braso ni Tiffany. "Bakit ba nagmamadali ka? Strikto ba talaga ang pamilya mo? Kakagatin ka ba ng kuya mo?"

"Mm." Nag-hum si Arianne. Talagang kakainin siya ng buo ni Mark Tremont.

Walang masabi si Tiffany Lane, nagtataka siya sa pagkatao ng kuya ni Arianne.

Nakita ni Tiffany na seryoso si Arianne, kaya pinakawalan niya na ito at hinayaan niyang umalis ang kanyang kaibigan, ayaw niyang gumawa pa ng problema sa kanilang dalawa.

Habang paalis ng campus, nasira ang chain ng bisikleta ni Arianne habang nasa gitna siya ng kanyang biyahe.

Hindi niya alam kung paano ito aayusin kaya nagpatuloy na lang siyang hilahin ang kanyang bisikleta. Bumuhos ng malakas ang snow.

Ang mga kamay niyang kulang sa alaga ay nagbitak-bitak dahil sa tindi ng lamig, habang ang mga pisngi niya ay pulang-pula.

Dumilim ang langit pag uwi ni Arianne. Binalot sa dilim ng gabi ang Tremont Estate ngunit hindi nito maitatago ang kadakilaan ng mansyon.

Mahalaga kay Mark Tremont ang tahimik at payapang lugar, kaya ang estate ay may kalayuan sa Southline University.

Gayunpaman, lalong nahirapan si Arianne dahil nasira ang bike na ginamit niyang transportasyon.

Pagpasok niya ng pinto, dali-dali siyang dinala ni Mary sa nanny's room at pina-init niya ang katawan ng dalaga gamit ang heater.

"Anong nangyari sayo? Bakit late ka nang nakauwi at alam mo namang malamig sa labas? Ako na mismo ang kakausap kay sir kung nahihirapan kang kausapin siya. Kahit makakapal na damit ay wala ka."

Kiniskis ni Arianne Wynn ang mga kamay niyang manhid sa lamig at sumagot siya kay Mary, "Binigyan niya ako ng pera, pero hindi ko ginamit."

Para kay Arianne, wala siyang karapatan para gastusin ang pera na iyon...

Naiinis si Mary habang nakahawak siya sa kanyang noo. "Binigyan ka niya ng pera pero ayaw mong gastusin. Bakit ang tigas pa ng ulo mo? Ilang taon na ang lumipas noong nangyari ang insidente na 'yon. Hindi ka naman na sinasaktan ni sir, bakit ka pa nagmumukmok diyan? Bumalik ulit si sir ngayon at late ka na naman nakauwi. Magagalit na naman 'yon sayo!"

Bumalik na si Mark Tremont?!
Continue to read this book for free
Scan the code to download the app

Latest Chapter

  • Kabanata 1901 Ang Ilaw Sa WAKAS Ng Walang Hanggan

    Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang

  • Kabanata 1900 Lumipad Papalayo Sa Dilim Ng Gabi Ang Uwak At Naiintindihan Na Hindi Siya Kailanman Nabibilang Sa Mga Puti At Ginto

    Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si

  • Kabanata 1899 Hindi Pala Ako Lumilipad Kasama Nila Bumabagsak Pala Ako Mag-isa

    Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n

  • Kabanata 1898 Talagang Naiiba Na Parang Isang Uwak Sa Gitna Ng Mga Puting Sisne

    Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab

  • Kabanata 1897 Ang Pagbabalik Ng Reyna

    Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka

  • Kabanata 1896 Nagising Na Ang Mama Mo

    Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka

More Chapter
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on MegaNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
Scan code to read on App